Zie voor meer informatie traumabehandeling bij kinderen of onze blog.

Bij cognitieve gedragstherapie gaat men er van uit dat problemen beïnvloed en in stand gehouden worden door iemands gedachten en gedrag. Door het onderzoeken en veranderen van dat gedrag en die gedachten nemen de psychische klachten af. Het gevoel van bijvoorbeeld angst, verdriet of boosheid neemt af.

Cognitieve gedragstherapie is een actieve therapie waarbij ook veel verwacht wordt van de cliënt zelf. Er worden tijdens de behandelingen opdrachten gegeven die soms ook in de thuissituatie moeten worden uitgevoerd.

Soms kiest de behandelaar voor een vast protocol maar in andere gevallen is het belangrijk om hier van af te zien om beter aan te sluiten bij de klachten en de situatie van de cliënt.

Er is veel onderzoek verricht naar de effectiviteit van cognitieve gedragstherapie. Bij veel psychische problemen is cognitieve gedragstherapie de meest effectieve vorm van behandeling. Dit wil niet zeggen dat cognitieve gedragstherapie bij iedereen werkt. Soms werken andere psychologische behandelingen net zo goed of beter.

Acceptance and Commitment Therapy (ACT) is een vorm van gedragstherapie die geschikt is voor verschillende problemen zoals angst, depressie en psychose. ACT is erop gericht om het zinloze gevecht met vervelende gedachten, emoties en lichamelijke sensaties te staken.

Schematherapie is een vorm van psychotherapie die wordt ingezet bij problemen die langdurig bestaan of steeds weer terugkeren. In de therapie ga je kijken naar hardnekkige patronen van denken, doen en voelen (verwachting van jezelf, de ander en de wereld),  die vaak ontstaan zijn vanuit je jeugd. Deze waren toen nodig, maar in het heden niet altijd meer helpend. Je leert je behoeften te herkennen en hier op een gezondere manier mee om te gaan. Schematherapie is oorspronkelijk ontwikkeld voor volwassenen maar wordt ook steeds meer bij jongeren ingezet die langdurig vastlopen en waarbij vaak verstoringen ontstaan zijn in de interactie met anderen en hun zelfbeeld. Met jongeren wordt vaak gewerkt met het modi-model. Hierin wordt stilgestaan bij de verschillende kanten van jezelf en wanneer die actief worden. Je gaat de helpende kanten versterken en disfunctionele kanten minder krachtig maken.

Psychotherapie is een behandelmethode waarmee je via gesprekken met je therapeut inzicht probeert te krijgen in jezelf, in je gedachten, gevoelens en gedrag, om zo te komen tot verandering. De psychotherapeut lost de problemen niet voor je op, maar helpt je anders naar je problemen te kijken, pijnlijke gevoelens te verwerken of moeilijke situaties anders aan te pakken. Om dit aan te gaan is het belangrijk dat je je veilig voelt bij de therapeut, de therapeutische relatie staat dan ook centraal. Psychotherapie vraagt zowel hard werken van jou als cliënt als deskundigheid van de therapeut.  Het behandeltraject gaat vaak gepaard met ups en downs, maar uiteindelijk zal je beter leren omgaan met je psychische problemen. Bij kinderen en jongeren worden ouders of anderen vaak betrokken bij de therapie, maar altijd in overleg met de client.

Spanningen en problemen zijn tot op zekere hoogte normaal. Ze horen bij het leven, bijvoorbeeld wanneer kinderen het huis uit gaan en het gezin in een nieuwe fase terecht komt. Soms liggen de problemen meer in de relationele sfeer, hetzij tussen partners of ex-partners, hetzij tussen ouders en kinderen. Als het leed van een van de gezinsleden te groot is geworden en de steun van de omgeving onvoldoende blijkt, dan kunnen systeemgesprekken de aangewezen behandelvorm zijn.

De term ‘systeem’ duidt op het sociale systeem waar mensen deel van uitmaken, zoals het gezin, school, werk etc. Iedereen maakt deel uit van verschillende sociale systemen. Gedachten, gevoelens en gedrag en verwachtingen ontstaan vaak in wisselwerking met de omgeving. Dat is een gecompliceerd proces waarbij problemen kunnen optreden, hetgeen zich uit in een vastgelopen patroon van op elkaar reageren. Een gezinstherapeut zal deze problemen altijd bezien tegen de achtergrond van de wisselwerking met anderen. Soms blijkt dat de sleutel van een probleem in een voorgaande generatie ligt. In dat geval kan een familieopstelling daarbij helpend zijn.

Tijdens de gesprekken worden de problemen besproken en zoekt de therapeut samen met ouders en kind naar manieren om met de problemen om te gaan; daarbij wordt men zich bewust van de onderlinge reacties op elkaar en leert men te begrijpen welke invloed ieder op elk ander heeft. Zo ontstaat er inzicht in de betekenis van het probleem en hoe men daarmee om is gegaan. Daarnaast is er ook aandacht voor de positieve krachten in het systeem, die kunnen worden benut bij het werken naar een oplossing.

Als een kind een aandoening, zoals ADHD, hechtingsstoornis of een autismespectrumstoornis (ASS) heeft, hoogsensitief (HSP) is of een trauma heeft opgelopen, dan kan dat voor ouders zorgen voor ingewikkelde problemen. Vaak is een kind te druk, te stil of juist angstig en dwars. Ook kunnen de problemen van een kind ervoor zorgen dat het slecht presteert op school of geen vriendjes heeft. Met ouderbegeleiding leert u omgaan met de problemen van uw kind en de invloed die dat heeft op u en uw gezin. U krijgt handvaten bij de aanpak naar uw kind. Daarnaast wordt u bewust van eigen aandeel in het geheel. Tijdens de (ouder)gesprekken krijgt u uitleg (psycho-educatie) over de diagnose van uw kind en wat dit mogelijk kan betekenen voor u en uw kind in de dagelijkse praktijk. Erkenning van de problematiek en wat dit voor u en uw kind betekent speelt bij de ouder-begeleiding een belangrijke rol.

Een wetenschappelijk onderbouwd groepstrainingsprogramma, gebaseerd op het vernieuwende onderzoek van Kristin Neff en de klinische expertise van Christopher Germer. De Mindfulness en Zelfcompassie training leert deelnemers om met vriendelijkheid, zorg en begrip te kunnen reageren op moeilijke momenten in hun leven.

Zelfcompassie omvat het vriendelijk zijn voor jezelf, het gevoel met iedereen verbonden te zijn en mindfulness. Veel mensen geven er echter blijk van snel last te hebben van zelfkritiek. Het is hun eerste reactie als dingen fout gaan! Dit activeert direct het gevarensysteem in het lichaam. Dit levert  stress op voor lichaam en geest en langdurige stress kan angst en depressie veroorzaken. Daarom is continue zelfkritiek slecht voor het emotioneel en lichamelijk welbevinden. Onder invloed van het activeren van ons zorgsysteem worden er hormonen aangemaakt die stress doen afnemen en gevoelens van veiligheid en geborgenheid bevorderen. Compassie met onszelf voelen, zorgt ervoor dat we ons veilig en verzorgd voelen.  Het zorgsysteem wordt geactiveerd en stellen we het gevarensysteem buiten werking.

Onderzoek toont aan dat de mindful zelfcompassie beoefening sterk geassocieerd wordt met emotioneel welbevinden; minder stress, angst, depressie en het uit de weg gaan van emoties; het ervaren van meer sociale verbondenheid, tevredenheid over het leven en geluk; het versterken van gezonde gewoonten (zoals een evenwichtig voedingspatroon en voldoende beweging); meer compassie voor jezelf en anderen; en bevredigende persoonlijke relaties.

Mindfulness is een eeuwenoude meditatievorm waarin je de kunst beoefent om in het hier-en-nu met volle aandacht aanwezig te zijn. Bij mindfulness leer je om met je aandacht in het heden te zijn zonder dat je jezelf laat afleiden en zonder oordeel naar wat je voelt of denkt.

Wij maken o.a. gebruik van psychomotorische therapie (PMT), reflexintegratie en kunstzinnige therapie.